Εχινόκοκκος κύστη

Ο εχινόκοκκος είναι ένα παράσιτο. Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και μολύνουν χόρτα και φρούτα. Τα αυγά καταλήγουν στον άνθρωπο από τα χέρια, μετά από επαφή με μολυσμένο ζώο. Εάν τα χέρια δεν πλυθούν και μεταφέρουν τα αυγά του εχινόκκοκου στο στόμα, αυτά εισέρχονται σε διάφορα όργανα του ανθρώπου, συνήθως όμως στο ήπαρ (συκώτι) και τους πνεύμονες.

Η νόσος εμφανίζεται με την δημιουργία των εχινόκοκκων κύστεων. Για αρκετά χρόνια μπορεί να μην εμφανίσει απολύτως κανένα σύμπτωμα και ο ασθενής να αντιληφθεί ότι έχει πρόβλημα, όταν η κύστη γίνει τόσο μεγάλη σε μέγεθος, ώστε να προκαλεί πίεση και πόνο. Αν η κύστη διαρραγεί, θα προκαλέσει επιπλοκές, όπως αποφρακτικός ίκτερος, περιτονίτιδα ή και αλλεργικό σοκ.

Εάν ο ασθενής λόγω των συμπτωμάτων (κοιλιακός πόνος, ψηλαφητή μάζα, ναυτία, ίκτερος, χολαγγείτιδα) επισκεφθεί ιατρό, η υπόνοια για εχινόκοκκο κύστη, δεν είναι η πρώτη επιλογή κατά την κλινική εξέταση. Συνήθως διαπιστώνεται η ύπαρξη κύστης, από τις απεικονιστικές εξετάσεις (υπερηχογράφημα, ακτινογραφία κοιλίας, εξετάσεις αίματος, αξονική τομογραφία, κ.α). Τότε, διενεργείται εξέταση αίματος με ειδική τεχνική (ELISA) η οποία έχει 95% ευαισθησία στο να επιβεβαιώσει το εάν ο ασθενής πάσχει από εχινόκοκκο κύστη.

Η θεραπεία θα πρέπει να αρχίσει αμέσως. Εάν οι κύστεις είναι πολύ μικρές σε μέγεθος (μικρότερες από 5 εκατοστά) και έχουν επασβεστωθεί και νεκρωθεί ολοσχερώς, τότε η χειρουργική επέμβαση δεν είναι απαραίτητη. Μπορεί η θεραπεία να είναι μόνο φαρμακευτική.

Χειρουργική θεραπεία της εχινοκόκκου κύστεως

Εάν όμως διαπιστωθεί η ύπαρξη μεγάλης κύστης, τότε απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της κύστης με ολόκληρο το τοίχωμα της ή μέρος αυτής ή ακόμη και ηπατεκτομή.

Ο Δρ. Γ. Κατσάνος, διενεργεί την επέμβαση σε εχινόκοκκο κύστη ήπατος, λαπαροσκοπικά στις περισσότερες περιπτώσεις.

Απαιτείται βαθιά γνώση και εμπειρία της χειρουργικής του ήπατος για να αφαιρεθεί ολόκληρη η κύστη χωρίς να επιβαρυνθούν ή να μολυνθούν τα γύρω όργανα.

Εάν είναι αδύνατον να αφαιρεθεί ολόκληρη η κύστη, γίνεται μερική εκτομή κσι παροχέτευση αυτής. Επίσης, χορηγούνται φάρμακα για να μην υπάρξει υποτροπή. Σε ασθενείς με διάχυτη νόσο, μπορεί να απαιτηθεί ηπατεκτομή.

ΗΠΑΡ