Κύστεις παγκρέατος

Οι κυστικοί όγκοι του παγκρέατος διαγιγνώσκονται σχεδόν πάντα σε απεικονιστικό διαγνωστικό έλεγχο. Τα κυστικά μορφώματα του παγκρέατος, μπορεί να είναι καλοήθη ή κακοήθη.

Για την εκτίμηση του τύπου της κύστης, τη διάγνωση με ειδικές τεχνικές και τη χειρουργική αντιμετώπιση εάν ενυπάρχει κακοήθεια, οι ασθενείς θα πρέπει να απευθύνονται σε εξειδικευμένο Χειρουργό Παγκρέατος.

Τύποι παγκρεατικών κύστεων

Κυσταδένωμα - κυσταδενοκαρκίνωμα

Το μέγεθος των κύστεων δεν αποτελεί ένδειξη κακοήθειας, καθώς μικρές κύστεις (MCN ή IPMT) μπορεί να είναι εξαρχής κακοήθεις. Λόγω των αβεβαιοτήτων αυτών, όλες οι νεοπλασματικές κύστεις πρέπει να εξαιρούνται με περιφερική ή ολική παγκρεατεκτομή ή Whipple) εκτός αν η διάγνωση ενός ορώδους κυσταδενώματος μπορεί να γίνει με βεβαιότητα. Οι παγκρεατικές κύστεις που σε επαναλαμβανόμενο απεικονιστικό έλεγχο διαπιστώνεται ότι μεγαλώνουν ή είναι συμπωματικές, πρέπει να αφαιρούνται.

Τα κυσταδενώματα εμφανίζονται κυρίως σε γυναίκες (80%) ηλικίας άνω των 60 ετών. Εντοπίζονται συνήθως στο σώμα και την ουρά του παγκρέατος (50-70%). Μπορούν να φθάσουν και τα 25 cm σε διάμετρο, προκαλώντας πιεστικά φαινόμενα (π.χ. αποφρακτικό ίκτερο από πίεση του χοληδόχου πόρου).

Το ορώδες κυσταδένωμα αποτελεί το 20-40% των παγκρεατικών κύστεων. Είναι καλοήθης όγκος. Εμπεριέχει πολλαπλές μικρές κύστεις, μικρότερες από 2cm και κεντρική αποτιτανωμένη ουλή στο 10% των ασθενών. Δεν επικοινωνεί με τον μείζονα παγκρεατικό πόρο. Το μέγεθος του κυμαίνεται από 1-25 εκατοστά με μέση διάμετρο 6-10 εκατοστά, αλλά μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 25 εκ. και τότε δημιουργεί πιεστικά συμπτώματα σε γειτονικά όργανα και πρέπει να αφαιρείται.

Επειδή σε ένα κυσταδένωμα δεν μπορεί εκ των προτέρων να υπάρχει η βεβαιότητα ότι είναι ορώδες, η διάγνωσή του γίνεται με τη χρήση ενδοσκοπικού υπερηχογραφήματος EUS με ταυτόχρονη λήψη κυστικού υγρού για κυτταρολογική και βιοχημική εξέταση. Εάν τα αποτελέσματα δεν μπορούν να αποκλείσουν την περίπτωση κακοήθειας, διενεργείται ερευνητική λαπαροσκόπηση από τον χδειρουργό.

Το βλενώδες κυσταδένωμα είναι σπάνιο, έχει ανώμαλο τοίχωμα, οζώδη εμφάνιση και διαφράγματα. Έχει επιφάνεια περίπου10-20 cm και αποτελεί όγκο προερχόμενο από το χοληφόρο επιθήλιο. Στο 50% των συνυπάρχει και ηπατική κύστη. Εμφανίζεται κυρίως σε γυναίκες 40 ετών και άνω. Από ιατρούς που δε γνωρίζουν καλά το ήπαρ, μπορεί να χαρακτηριστεί και εχινοκοκκίαση του ήπατος. Μεγαλώνει αργά, αλλά αποτελεί προκακοήθεια και εάν δεν αφαιρεθεί, θα εξελιχθεί σε κυσταδενοκαρκίνωμα.

Χειρουργική κακοήθους κύστης του ήπατος

Η θεραπεία αυτών των βλαβών είναι πάντα χειρουργική για την πλήρη εξαίρεσή τους.

Συνήθως γίνεται περιφερική παγκρεατεκτομή με σπληνεκτομή.

Η τεχνική Whipple είναι η επέμβαση επιλογής για όγκους της κεφαλής του παγκρέατος. Οι περιορισμένες εκτομές, δεν συνιστώνται εξ αιτίας του κινδύνου σχηματισμού συριγγίων και θετικών ορίων εκτομής.

Τα ποσοστά πενταετούς επιβίωσης είναι άνω του 95% για το ενδιάμεσου τύπου βλεννώδες κυστικό νεόπλασμα και 50-75% για το βλεννώδες κυσταδενοκαρκίνωμα.

ΠΑΓΚΡΕΑΣ